Wednesday, October 16, 2019

வரலாற்றுப்_பயணங்கள் 22: தவ்வை,ஊத்துக்காடு

ஊத்துக்காடு - அறிய சிலைகள்
"ஜெயங்கொண்ட சோழமண்டலத்து ஊத்துக்காட்டு வட்டத்து" என பல கல்வெட்டுகளில் நாம் பார்த்த ஊரான ஊத்துக்காட்டை வாலாஜாபாத் - ஒரகடம் சாலையில், வாலாஜாபாத் லிருந்து நாலு கிலோமீட்டர் தூரம் சென்று இடதுபுறமாக இரண்டு கிலோமீட்டர் சென்றால் அடையலாம்.
சோழர்கள் ஆட்சிக் காலத்தில் மட்டுமல்லாமல் பல்லவர்கள் ஆட்சி காலத்தில் இந்த ஊர் முக்கியமானதொரு வழிபாட்டுத்தலமாக திகழ்ந்துள்ளது என்பது இங்கிருக்கும் சில சிலைகள் மூலம் நாம் அறியலாம்.
லிங்க வடிவம்
ஊத்துக்காட்டில் தற்போது சிறந்த வழிபாட்டுத் தலமாக உள்ளது எல்லையம்மன் கோயில் . இங்கு ஆடிமாதம் மட்டுமல்லாமல் எல்லா மாதத்திலும் பக்தர்கள் தங்கள் நேர்த்திக்கடனை செலுத்துகிறார்கள், இந்தக் கோயிலுக்கு சற்றே பின்புறத்தில் ஒரு அழகிய சிவலிங்க வடிவம் உள்ளது பதினாறு இதழ் கொண்ட அழகிய பத்மபீடத்தில் வட்ட ஆவுடையில் இந்தியாவில் இருக்கும் சிவலிங்கங்களில் சற்றே வித்தியாசமான அமைப்பு கொண்ட சிவலிங்கம் ஒன்றுள்ளது....
தவ்வைத்தாய் சிலை
ஜேஷ்டா அல்லது தவ்வை என்று அழைக்கப்படும் மூத்த தேவியின் அழகிய சிலை ஒன்று உள்ளது. நான் இதுவரை பார்த்த சிலைகளிலேயே மிகவும் நேர்த்தியாக வடிவமைக்கப்பட்ட தவ்வை சிலை இது . வலது புறத்தில் மாந்தன் என்ற மகனும், இடதுபுறத்தில் மாந்தி என்ற மகளுடன் இச்சிலை உள்ளது.
சாதாரணமாக காக்கை கொடியுடனும், கழுதை வாகனத்துடனும், கையில் துடைப்பத்துடன் காணப்படும் தவ்வைத்தாய், இங்கு எதுவும் இல்லாமல் காணப்படுகின்றார்.
நந்திவர்ம பல்லவன் குலதெய்வமாக கொண்ட இந்த ஜேஷ்ட தேவி, பல்லவர்களுக்கு பிறகு சோழர்கள் ஆட்சிக் காலத்திலும் வழிபாட்டில் உள்ள காவல் மற்றும் வீரத்திற்க்கான தெய்வமாக விளங்கி இருக்கின்றார்.....
போருக்கு செல்வதற்கு முன் தவ்வைத்தாயை வணங்கி செல்வதை வழக்கமாக பல அரசர்கள் கொண்டிருந்தார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
பல்லவர் தூண்
மேலே குறிப்பிட்டுள்ள இரண்டு சிலைகளுக்கு அருகில் பல்லவர் காலத்தின் அழகிய தூண் ஒன்று, விநாயகர் மற்றும் காளை உருவம் செதுக்கப்பட்டு காணப்படுகின்றது.
இந்தக் காளை உருவம் நரசிம்ம பல்லவனின் வாதாபி படையெடுப்புக்கு முன்னால் வரை பல்லவர்களின் சின்னமாக இருந்து வந்துள்ளது, இதை வைத்து பார்த்தால் இந்தத் தூண் ஏழாம் நூற்றாண்டைச் சார்ந்ததாக இருக்கலாம் என யூகிக்கலாம்.
ஆஞ்சநேயர் மற்றும் கருடன்
எல்லையம்மன் கோயில் அருகில் ஒரு பெரிய குளம் ஒன்றில் படிக்கட்டு இறங்கும் இடத்தில் இரண்டு பெரிய கற்தூண்களில்,
ஒன்றில் கருடன் புடைப்புச் சிற்பமும், மற்றொன்றில் அனுமன் புடைப்புச் சிற்பமும் காணப்படுகின்றது . இது நாயக்கர் அல்லது விஜயநகர பேரரசர் காலத்தில் நிர்மாணிக்கப் பட்டதாக இருக்கலாம்...
உலகப் பாரம்பரிய (18.04.2019)தினத்தில் நமது ஊரின் அருகில் இருந்த பாரம்பரியமான சில சிலைகளைப் பற்றி அறிந்ததும் மகிழ்ச்சி ....

வரலாற்றுப்_பயணங்கள் 21: குடிமல்லம்

பரசுராமேஸ்வரர் திருக்கோயில் குடிமல்லம், ஆந்திரா
நம்மைப்போலவே மழைக்காக ஏங்கி நிற்கும் ஏரி ஒருபுறமும், அறுவடை செய்யப்பட்ட வயல்களால் மூன்று புறமும் சூழ்ந்துள்ள அழகிய கிராமம் குடிமல்லம். அதுமட்டுமல்லாமல் மந்தை மந்தையாக செம்மறியாடுகளும், கூட்டமாக கோழிகளும், நாட்டு ஓடுகளுடன் கூடிய அழகிய வீடுகளும், விறகு மூட்டி அடுப்பெரிக்கும் புகை மணத்தையும் கொண்டும் நமது கிராமத்து வாழ்க்கை அனுபவத்திற்கு மீண்டும் ஒரு முறை நம்மைஅழைத்துச் செல்லுகின்ற அழகிய ஊர்.🙂🙂
பலகாலமாக பாண(வாணர்) அரசின் தலைநகராக விளங்கிய இந்த ஊர், தியாகத்திற்கும்,வீரத்திற்கும் சிறந்த உதாரணமாக விளங்கியிருக்க வேண்டும். இதற்கு எடுத்துக்காட்டாக அரிகண்டம் என்று சொல்லப்படுகின்ற ,
நாட்டுக்காகவோ அல்லது மன்னனுக்காக தன் தலையைத் தானே அறுத்து இறைவனுக்குப் பலி கொடுக்கும் வீரன் ஒருவன் சிலை சான்றாக பிரதிபலிக்கின்றது......மேலும்,
ஒரு பொன் அந்தி வேளையில் வீடு திரும்பிய சந்தோஷத்தில் குதுகலித்து ஒலி எழுப்பிக்கொண்டிருந்த பறவைகளை அதிகமாக கொண்ட அரசமரமும், ஆலமரம் மற்றும் புளியமரங்களும் சூழ காணப்படும் எளிமையான அழகிய கற்றளியையும் இவ்வூரின் சிறப்பை பல மடங்கு அதிகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றது . இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேல் பல பெருமைகளை தன்னகத்தே கொண்டுள்ள தலைசிறந்த ஒரு சிவன் கோயில்.
இது பரசுராமேஸ்வரமுடைய நாயனார் என்று கல்வெட்டுக்களில் சொல்லப்படும் பரசுராமேஸ்வரர் திருக்கோயிலாகும்.
மேற்குப்புறமாக முகப்பு நோக்கி அமைந்துள்ள இந்த கோயிலுக்கு ராஜகோபுரம் இல்லை, கருங்கல்லினாலான முதல் அடுக்கு மட்டுமே உள்ளது. இவ்வழியாக உள்ளே நுழைந்து இடது புறமாக சென்றால் வள்ளி, தெய்வானையுடன் தமிழ் கடவுளான முருகன் ஆறுமுகங்களுடன் தனி சன்னதியில் வீற்றிருக்கிறார். அதற்கு அடுத்தாற்போல் வடமேற்கு மூலையில் கிழக்கு நோக்கி ஆனந்தவல்லி அம்மனுக்கு தனி சன்னதியும் உள்ளது . இது கர்ப்பகிரகம் மற்றும் அர்த்த மண்டபத்துடனும் மற்றும் மூன்று கலசங்களுடைய சிறிய கோபுரத்துடன் கூடிய தனிக் கோயில் ஆகும்.
இந்த வெளிச்சுற்றில் வடக்குப் புறத்தின் மத்தியில் சூரியதேவன் ஐந்து அடி உயரத்தில் அழகிய சிலை வடிவில் இளங்காலை சூரியனாக மேற்கு நோக்கியவாறு தனி சன்னதியில் காட்சியளிக்கிறார்.
இதற்கடுத்து கிழக்குப் புறத்தில் வெளி மதில் சுவருக்கும் உள்மதில் சுவருக்கும் இடையில் கிழக்குப் புறத்தில் மூலஸ்தானத்தை நோக்கி நந்தி,பலிபீடம் மற்றும் அழகிய கொடி மரம் அமைந்துள்ளது. நந்திக்கு எதிரில், உள்மதில் சுவரில் அழகிய கல்லிலான வேலைப்பாடுகளுடன் கூடிய சாளரம் ஒன்றுள்ளது.
தென்கிழக்கு மூலையில் தண்ணீர்த் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய ஒரு கிணற்றை அமைத்துள்ளனர்.
இதனைத் தொடர்ந்து சிறு புடைப்பு சிற்பங்களுடன் கூடிய நான்கு தூண்கள் கொண்ட தெற்கு நோக்கி அமைந்துள்ள அழகிய மண்டபம் கோயிலின் முகப்பு வாயில் நம்மை உள்ளே அழைத்துச் சென்று பரசுராமேஸ்வரர் முடைய நாயனாரை தரிசிக்கச் செய்கின்றது.
தெற்கிலிருந்து மகா மண்டபத்தின் உள்ளே நுழைந்து கிழக்குப் புறமாக திரும்பி அர்த்தமண்டபத்தில் சென்றால், நாம் கிழக்கு நோக்கி அமைந்துள்ள கருவறையில் வீற்றிருக்கும் மிகவும் பழமை வாய்ந்த , கலையம்சம் மிக்க, அழகிய சிற்பத்துடனும் , பல நூற்றாண்டுகளைக் கடந்தும், இன்றும் சற்றும் பொலிவு
குன்றாததுமான ,பல நீண்ட வரலாற்றை தன்னகத்தே சுமந்து கொண்டுள்ள பிரமிக்கத்தக்கதுமான சிவலிங்கத்தை சற்று இரண்டு அடி பள்ளத்தில் நாம் காணலாம்...🙏🙏
கருவறையை உள்ள சிவனை தரிசித்துவிட்டு மகா மண்டபத்திற்கு வரும் பொழுது கருவறைக்கு நேராக கருவறையை நோக்கி நந்தி ஒன்றும் சிறிய சிவ லிங்கம் ஒன்றும் உள்ளது,இதற்கடுத்து முதல் சுற்று சுவரில் நுழையும்போது உள்ள கோஷ்ட தெய்வங்களான விநாயகர், தக்ஷிணாமூர்த்தி, மகாவிஷ்ணு நான்முகன்,விஷ்ணு துர்க்கை மற்றும் சண்டிகேஸ்வரர் ஆகியவர்களின் சிலைகளை நம்மை பரவசமூட்டும் என்பதில் ஐயமில்லை.
இந்த சுற்று சுவரின் நடைபாதைக்கும், கர்ப்பகிரகத்திற்குள் இடையில் உள்ள இடைவெளி இரண்டு அடி பள்ளமாக அமைக்கப்பட்டு , கோஷ்ட தெய்வங்களின் சிலைகளுக்கும், கோயிலுக்கு செல்பவர்களுக்கும் சற்றே இடைவெளி ஏற்படுத்தும் வகையில் அமைத்துள்ளனர் .
இந்தக் கோயில் கருவறை தூங்கானை மாடம் என்று சொல்லப்படுகின்ற கஜபிருஷ்ட அமைப்பை சார்ந்தது.
முதல் மற்றும் இரண்டாம் நூற்றாண்டுகளில் இன்றைய மத்திய பிரதேசம் , கர்நாடகம், மகாராஷ்டிரம் மற்றும் ஆந்திரா ஆகிய பகுதிகளில் ஆட்சி செய்து வந்தவர்கள் சாதவாகனர்கள்.
இந்தக் கோயில் முதலாம் நூற்றாண்டில் அல்லது இரண்டாம் நூற்றாண்டில் சாதவாகனர்கள் செங்கல்லினால் கட்டப்பட்டது என்றும், அதற்குப் பிறகு காஞ்சியை தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி புரிந்த பல்லவ அரசர்களால் கற்றளியாக மாற்ற மாற்றப்பட்டது என்றும் , அதற்குப் பிறகு சோழப்பேரரசர் விக்ரமன் காலத்தில் முழுமையாக கட்டிமுடிக்கப்பட்டது என்றும் கூறப்படுகிறது.
முதல் அல்லது இரண்டாம் நூற்றாண்டில் இந்தக் கோயில் கட்டப்பட்டு இருந்தாலும் இங்குள்ள சிவலிங்கம் மிகவும் தொன்மை வாய்ந்ததென்றும், அதற்கு முன் பல ஆண்டுகளுக்கு முந்தையதாகவும் இருக்கலாம் என்பது ஆராய்ச்சியாளர்களின் கருத்து, லக்னோ மற்றும் மதுராவில் உள்ள அருங்காட்சியகத்தில் உள்ள ஏறக்குறைய இதே வடிவிலான சிவலிங்கம் உள்ளது என்றாலும் குடிமல்லத்தில் உள்ள சிவலிங்கமே வழிபாட்டில் உள்ளது என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது . கி.பி. மூன்றாம் நூற்றண்டில் உஜ்ஜைனியில் வெளியிடப்பட்ட செப்பு நாணயங்களில் குடிமல்லம் சிவலங்கத்தை ஒத்த உருவம் காணப்படுகிறது.
25 கல்வெட்டுகளுக்கு மேலுள்ள இந்த கோயிலின் பழமையான கல்வெட்டுகள் பல்லவர்கள் , கங்கர்கள் மற்றும் பாண வம்ச நிவந்த கல்வெட்டுகளாகும்.
கல்வெட்டுகள் கோவில் மூலவரை பரசிராமேசுரமுடைய நாயனார் என்றும் திருவேங்கடக் கோட்டத்துச் சிலைநாட்டுத் திருவிற்பெரும்பெட்டு ஆளுடையார் ஸ்ரீ பரமேசுரமுடையர் என்றும் ஜெயங்கொண்ட சோழமண்டலத்து பெரும்பாணப்பாடி திருவேங்கடக் கோட்டத்து திருவிற்பெரும்பெட்டு மகாதேவர் பரசுராமேசுரமுடையர்
என்றும் இக்கோவில் மூலவரைக் குறிப்பிடுகின்றன.
தந்திவர்மனின்(775 – 825) 49 ஆம் ஆட்சியாண்டுக் கல்வெட்டு , பல்லவர்களின் ஆட்சிக்கு உட்பட்டிருந்த பாண மன்னன் ஜெயநந்திவர்மனின் மகன் முதலாம் விக்ரமாதித்தியன் (கி.பி. 796 – 835) இக்கோவிலுக்கு அளித்த கொடையினைப் பற்றிப் பதிவு செய்துள்ளது.
ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் ஆட்சி புரிந்த மூன்றாம் நந்திவர்மனின் (825 -850) 23 ஆண்டு அளித்த நிவந்த கல்வெட்டும், நிருபதுங்கவர்மன்(850 -880) 24ஆம் ஆட்சி கல்வெட்டு
வானவித்தியாதர மகாபலி வானவராயனின் கொடை கல்வெட்டும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
சோழ மாமன்னர் முதலாம் இராஜராஜ சோழ தேவர் (985 -1012) 15 ஆவது ஆட்சியாண்டில் திருவேங்கடத்து சிலையூர்நாட்டுத் திருவிற்பரந்பெட்டுடைய பரசுராமேஸ்வரமுடைய நாயனாருக்கு திருநந்தா விளக்கு எரிப்பதற்கும் , கிணறு அமைப்பதற்கும் நிவந்தம் அளித்துள்ளார்.
ஸ்வஸ்தி ஸ்ரீ பூமாது புணர புவி மாது வளர என்று தொடங்கும் பேரரசர் விக்கிரம சோழ தேவரின் (1118 - 1136) கல்வெட்டு ஒன்றில் இந்த கோயிலை புனரமைத்தது மற்றும் கறியமுது ,நெய்யமுது, இலையமுது நந்தா விளக்கு நிவந்தங்களைப் பற்றி கூறுகின்றது.
பதினான்காம் நூற்றாண்டில் யாதவ தேவராயர் என்பவரால் நிவந்தம் அளிக்கப்பட்டது அண்மையான கல்வெட்டாகும்.
இந்தக் கோவிலில் கருவறையைச் சுற்றி வெளியே உள்ள திருச்சுற்றுச் சுவரில் சில கல்வெட்டுகளும், கோவிலின் வெளியில் தென்மேற்குப் பகுதியில் தனியாக சில கல்லெட்டுகளும் வைக்கப்பட்டும் பாதுகாக்கப்படுகின்றது. இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேல் பாரம்பரியத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ள இந்த கோவிலை கண்டுகளித்து வெளியே வரும்போது அந்தத் தெருவின் மற்றொரு கோடியில் அழகிய வீரபத்திரனர் கோவில் ஒன்றும் உள்ளது.
இந்த கோவிலையும் பார்த்துவிட்டு கிளம்பும் பொழுது வானிலையில் சிறிய மாற்றம், தூரமாக தெரிந்த கிழக்கு தொடர்ச்சி மலைகளில் சூரியன் மெல்ல மெல்ல இறங்க, பயணத்தின்போது காலையிலிருந்தே தாமரையின் மேகதூதம் பாடல் வரிகளை கேட்டதாலோ என்னவோ வானத்தில் மேகக் கூட்டங்கள் அதிகமாக ஆர்ப்பரித்து வந்து இடியும் மின்னலுமாக எங்களை வழி அனுப்பி வைத்தது லேசான தூறலுடன்.......🙂🙂🙂

Tuesday, October 15, 2019

வரலாற்றுப்_பயணங்கள் 20: வைகாசி_விசாகம்

வைகாசி விசாகம்
முருகனிடம் நோய்கள் அண்டாதவாறு வேண்டி அருணகிரிநாதர் பாடிய மந்திரத் திருப்புகழ்
இருமல் உரோகம் முயலகன் வாதம்எரிகுண நாசி விடமே நீர்இழிவு விடாத தலைவலி சோகைஎழுகள மாலை இவையோடேபெருவயிறு ஈளை எரிகுலை சூலைபெருவலி வேறும் உளநோய்கள்பிறவிகள் தோறும் எனை நலியாதபடிஉன் தாள்கள் அருள்வாயேவரும் ஒரு கோடி அசுரர் பதாதிமடிய அநேக இசைபாடிவரும் ஒரு கால வயிரவர் ஆடவடிசுடர் வேலை விடுவோனேதருநிழல் மீதில் உறைமுகில் ஊர்திதரு திரு மாதின் மணவாளாஜலமிடை பூவின் நடுவினில் வீறுதணிமலை மேவு பெருமாளே!

குடந்தை , மரபு நடைக்கு முன்னால் - 1

குடந்தை , மரபு நடைக்கு முன்னால் - 1
இரவு முதல் ஜாமம் தொடங்கி இரண்டு நாழிகைகள் கழித்து , செங்கழுநீர்பேட்டையில் நண்பர்களுடன் ஆரம்பித்த சுகமான பயணம் ஒரு நான்கு நாழிகை தொடர்ந்தது.....
சிரமப் பரிகாரத்திற்கு நிறுத்திய இடத்தில் , இனிய பூங்காற்றே வருடிச் செல்ல , மயங்க வைக்கும் இலேசான உணவினை எடுத்துக் கொண்டு அங்கிருந்து தொடர்ந்த பயணம் , இரவு மூன்றாம் ஜாமம் தொடங்கி மூன்று நாழிகைகள் முடியும் தருவாயில் சிராப்பள்ளி மலை அடிவாரத்தில் ஒரு தங்கும் இடத்தில் அன்று முடிந்தது......
எங்களுக்கு ஒதுக்கப் பட்ட அறையில் குளிர்சாதன வசதி வேலை செய்யவில்லை , நடு இரவில் அங்கு உள்ளவர்களை தொந்தரவு செய்து வேறு ஒரு அறையை மாற்றிக் கொண்டு சற்று நேரம் ஓய்வெடுத்து , விடிவதற்கு சற்று நேரத்திற்கு முன்னாலே எழுந்து தயார்படுத்திக்கொண்டு , சிராப்பள்ளி மலையின் அடிவாரத்தை சென்றடைந்ததும், வீடுகள் நிறைந்த ... இல்லை இல்லை வீடுகள் அடர்ந்த ஒரு பகுதியில் இரண்டு பக்கமும் கழிவுநீர் சிறு ஓடை போல் ஓடிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு வழியில் சென்று பிரம்மாண்டமான ஒரு மலை அடிவார குடைவரையை அடைந்தோம்.
ஆரம்பத்திலேயே பிரமிப்பு.... பல்லவர் கால குடைவரையா!!!! அல்லது பாண்டியர்கால குடைவரையா!!! என்பது சரியாக தெரியவில்லை. இருவேறு கருத்துகளும் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் மத்தியில் உலாவுகிறது, என்றாலும் சிற்பங்கள் பல்லவர் காலத்தை நினைவு படுத்துகின்றன... அதுமட்டுமல்ல பிரம்மிப்பு சாதாரணமாக குடவரை என்றால் அதிக உயரமில்லாத ஒரு அழுத்தமான பாறையை குடைந்தெடுத்து அதில் சில சிறு சிறு கோயில்களும் , புடைப்புச் சிற்பங்களும் , தூண்களும் அமைப்பது நாம் கண்டிருக்கிறோம். ஆனால் இங்குள்ள மலையின் உயரம் ஏறக்குறைய 60 அடிக்கு மேல் இருக்கும், இங்கு குடவரை அமைக்க வேண்டும் என்று தேர்வு செய்தவர்கள் முதல் கடைசியாக குடைவரையை முடித்து சில கல்வெட்டுகளையும் பொறித்திருப்பவர் வரைக்கும் மிகவும் அசாதாரண தைரியசாலியாகவே எனக்கு தோன்றுகின்றது.
பாறையின் அழுத்தும், நிலைப்புத்தன்மை இவை எல்லாம் குடவரைக் குடைய ஆரம்பிக்கும் போது யூகிக்க முடியாத விஷயங்கள் , இருந்தாலும் அவ்வளவு உயரமான ஒரு மலையின் அடியில் உள்ள பாறையை குடைந்து மிகவும் வசீகரிக்க கூடிய கலை சிறப்பு மற்றும் நுணுக்கங்களைக் கொண்ட நளினமான புடைப்புச் சிற்பங்களையும், கவரும் தூண்களையும் வடிவமைத்துள்ளனர் என்றால் அவர்களின் கலை ஆர்வத்தையும், நுண்ணறிவையும் கண்டு வியக்காமல் இருக்க முடியுமா என்ன???
செங்குத்தாக நிற்கும் ஒரு கடினமான பாறையின் முகப்பிலேயே நான்கு வசீகரிக்க கூடிய அழகிய முழு தூண்கள் மற்றும் பூதமாலையை கொண்டு ஒரு பெரிய மண்டபம் ஆரம்பிக்கிறது , இடதுபுறம் திருமால் குடவரைக் கோயிலும் மற்றும் வலது புறம் சிவன் குடவரைக் கோயிலும் முகப்பில் கம்பீரமான இரண்டு துவாரபாலகர்களையும் கொண்டு அமைந்துள்ளது .
நேராக உள்ள சுவற்றில் முதலில் நின்ற நிலையில் விநாயகர், அதற்கு அடுத்ததாக வரிசையாக இரண்டு பாதி அமைப்பில் உள்ள தூண்களுக்கு நடுவில் , முருகன் , நான்முகன் , சூரியன், அழகிய கொற்றவை மற்றும் கொற்றவைக்கு அருகில் அரிகண்டம் கொடுக்கும் ஒரு மகா வீரனும் , பத்தி பரவசத்தில் அன்னைக்கு காணிக்கை தரும் வீரனும் காணப்படுகின்றனர்......
ஒவ்வொரு சிற்பத்திற்கு மேலே இரண்டு அழகிய வித்தியதரர்களின் புடைப்புச் சிற்பத்தையும் செதுக்க மறக்கவில்லை......
எத்தனை முறை மகாபலிபுரத்தை கண்டு ரசித்து இருந்தாலும், இக்குடைவரையிலும் வாயைத் திறந்து கொண்டு ஒவ்வொரு சிற்பத்தின் அருகிலும் சென்று வியந்து பார்த்து விட்டு, அருகில் இருந்த நண்பர் ஒருவர் வீட்டிற்கு சென்றோம்...
உள்ளே நுழைய சிறிது இடம் கூடம் இல்லாமல் முழுமையாக அன்பை நிரப்பிய வீடு அது.எப்போதாவது சில நேரங்களில் நமக்கு அது போன்ற அனுபவங்கள் கிடைக்கும். இது போன்ற ஒரு அனுபவம் காஞ்சிபுரத்திற்கு அருகில் எனக்கு ஒரு முறை கிடைத்தது திக்குமுக்காடிப் போனேன் 🙂🙂.
அதே போன்ற ஒரு அனுபவத்தை மலைக்கோட்டையின் மிக அருகாமையில் உள்ள வீட்டில் அடைந்தேன்...... அன்பை பிரதானமாகக் கொண்ட அந்த வீட்டில் காலை சிற்றுண்டி...🤔🤔 சிற்றுண்டி என்று சொல்ல முடியாது ஆனால் எங்களுடன் வந்தவர்களை மனதில் கொண்டு இது சிற்றுண்டி என்று சொல்லலாம் என நினைக்கிறேன்....
இட்லியில் ஆரம்பித்து தோசை , பொங்கல , பூரியென, அத்துடன் முடியவில்லை அந்த சிற்றுண்டி குளம்பி வரை நீண்டது .....
ஒருவழியாக அங்கிருந்து கிளம்பி , வருங்கால வரலாற்றில் தனக்கென ஒரு தனி இடத்தை பிடிக்க தயாராகிக்கொண்டிருக்கும் வரலாற்று ஆய்வாளர் மற்றும் நூலாசிரியர் ஒருவரையும் துணைக்கு அழைத்துக்கொண்டு, பல வரலாற்றுச் சிறப்புகளைத் தன்னகத்தே கொண்டுள்ள கல்லணையை கடந்து காவிரி ஆற்றின் கரையாக பல பசுமையான வயல்களின் ஊடே எங்கள் பயணம் ஆரம்பித்தது........

குடந்தை , மரபு நடைக்கு முன்னால் - 2

குடந்தை , மரபு நடைக்கு முன்னால் - 2
திடீரென காற்றில் வரும் வாசத்தில் மாறுதல் , லேசான ஈரப்பதம் , ஜன்னல் கதவுகள் வழியாக வெளியே பார்க்கும் பொழுது காரணம் புரிந்தது....
எனது சாரதி (குமாரவேள்) காரை செலுத்திக் கொண்டிருந்த இடம் தான் தென்றலின் இந்த மாறுதலுக்குக் காரணம் .
சோழ மாமன்னர் "கரிகால் பெருவளத்தானின்" பெயரை இன்றளவும் ஞாபகப் படுத்திக் கொண்டிருக்கும் கல்லணைக்கு தவழ்ந்து வந்த பொன்னி நதி , தன்னுடனே கொண்டு வந்த பல்வேறு நிலங்களின் மண் வாசனையும் , பல தாவரங்களின் நறுமணங்களையும் , பல நுண்ணுயிரிகளின் வாசனையையும் சேர்த்து மிதந்து வந்த தென்றலில் கலந்து நம் நாசியை அடைந்து பரவசப்படுத்தி கொண்டிருந்தது.
அதனைக் கடந்து சென்றால், சற்று தூரத்தில் பசுமையான நெல் வயல்களில் தேங்கி நிற்கும் நீரில் சூரியனின் வெப்பம் பட்டதால் ஏற்ப்பட்ட பசுமைகலந்த ஓர் வாசம்.......அப்பப்பா..... முதல்முறையாக, காவேரி கரையில் வசிக்கவில்லை என்ற ஒரு ஏக்கம் ...
நீரே ஓடவில்லை என்றாலும் ஆற்றங்கரையில் அமர்ந்து சுற்றி இருக்கும் இயற்கையை ரசிக்கும் ஆனந்தம் மிக அலாதி.
அப்படிப்பட்ட ஒரு எழில் கொஞ்சும் இடம் காவிரி ஆற்றின் வடகரையில் அமைந்துள்ள திருபோர் நகர் என்னும் கோயிலடி .
மிக பிரம்மாண்டமான கோயில்களை கட்டியிருப்பதற்கு காரணம் என்னவென்று நன்கு அவதானித்து யோசித்தால் ஓரளவு புரிய வரும். பெரும்பாலும் இயற்கை சீற்றத்திலிருந்து மக்களைப் பாதுகாக்கவே கோயில்கள் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.
ஆற்றங்கரையில் இருக்கும் ஊர்களுக்கு ஏற்படும் அபாயத்தில் ஒன்று ஆற்றின் அதிகப்படியான வெள்ளநீர். அந்த வெள்ள நீரில் இருந்து மக்களை பாதுகாக்க காவிரி கரையில் பல கோயில்களை சோழ மன்னர்கள் அமைத்துள்ளனர். இந்தக் கோயில்கள் தரைமட்டத்தில் இருந்து 15 முதல் 20 அடி உயரத்தில் அமைக்கப்பட்டு மாடக்கோயில்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
அத்தகைய மாடக்கோயில்களில் ஒன்றுதான் கோயிலடி என்னும் திருப்பேர் நகர் என்றும் அழைக்கப்படுகின்ற 108 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்றான அப்பக்குடத்தான் பெருமாள் கோயில். பஞ்சரங்க க்ஷேத்திரஞ்களிலே ஒன்றாக கருதப்படும் இக்கோயிலில் , நம்மாழ்வார் , திருமழிசையாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார் மற்றும் பெரியாழ்வார் ஆகியோர் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.
சயன கோலத்தில் கருவறையில் பள்ளி கொண்டுள்ள பெருமாள் மேற்கு நோக்கியும், முதல் சுற்றுக்கு வெளியே கமலவல்லி தாயார் கிழக்கு நோக்கியும் அருள்பாலிக்கின்றனர்.
ஆறாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் வாழ்ந்த பெரியாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் பாடப்பட்டிருப்பதால் , இந்தக்கோயில் ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னதாக செங்கல் கட்டிடமாக இருந்து , சோழர்காலத்தில் கற்றளியாக புதிய பரிமாணம் பெற்று இருக்கின்றது. நாயக்கர் காலம் வரை பல்வேறு நிவந்தங்களை இந்தத் திருக்கோயில் பெற்றுள்ளது.
பேரரசுகளில் மாற்றம் ஏற்படுத்திய மிக முக்கியமான தரவுகளான "சோணாடு கொடுத்தருளிய சுந்தர பாண்டிய தேவர்" (1215 - 1239) என்னும் கல்வெட்டை தங்கியுள்ளது.
மூன்றாம் ராஜராஜனிடமிருந்து (1216 - 1260) சோழ வளநாட்டை கைப்பற்றி மீண்டும் அவர்களிடமே திருப்பி கொடுத்திருக்க வேண்டும் இக்கல்வெட்டு சான்றுறைகின்றது.
கருவறையில் அப்பக்குடத்தான் "வா" என்று அழைக்கும் தோரணையில் பள்ளி கொண்டுள்ளார், அதற்கு அடுத்து அர்த்த மண்டபமும், பல தூண்களையுடைய மகா மண்டபமும் கொண்டுள்ள இக்கோயில்...
முதல் சுற்றில் கருவறையை சுற்றி அகழி போன்ற ஒரு அமைப்பு , அதற்கு அடுத்து உள்ள பாதையில் மண்டபம் போன்ற அமைப்பில் சுற்றுப்பாதை அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இரண்டாம் சுற்றில் தென்மேற்கில் கமலவல்லி தாயார் அப்பக்குடத்தானையே பார்த்துக்கொண்டிருக்குமாறு தனி சன்னதியில் எழுந்தருளியுள்ளார். அப்பக்குடத்தான் கருவறையும், கமலவல்லி தாயாரின் கருவறைகள் சிறிய அளவிலும், மற்றபடி இந்த கோயிலில் விசாலமான காலியிடங்கள் ஆற்றில் வெள்ளம் அதிகமாக வந்து ஊரைச்சூழும் பொழுது, மக்கள் வந்து தங்குவதற்காகவே அமைக்கப் பட்டிருக்கின்றது என்பதை எளிதாகப் புரிந்து கொள்ளும் வகையில் அமைந்துள்ளது.
கருவறை கோபுரத்தைச் சுற்றியுள்ள அகழி போன்ற அமைப்பை தவிர, இந்த இரண்டு சுற்று சுவர்களைக் கொண்டுள்ள கோயில் முழுமையாக மேல்தளம் மூடப்பட்டு இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இங்கிருந்து கிளம்பி கிழக்கு நோக்கி காவிரிக்கரையை ஒட்டியபடியே எங்கள் பயணம் தொடர்ந்தது.
பயணத்தில் பாதை தவறியது, பரவசம் கூடியது , மீண்டும் அதே காரணம்தான் , காவிரி மற்றும் கொள்ளிடம் கரையின் வனப்பு. நெற்பயிர்கள் மற்றும் கமுகு தோப்புகளுக்கு அதிகப்படியான ஊட்டத்தை தந்து மிக வளமாக ஆகியுள்ளது இந்த அழகியநதிகள். இரண்டு ஆறுகளுக்கு இடையில் மண் மேடாக உள்ள இடத்தில் ஒரு கார் மட்டுமே சற்று தாராளமாக செல்லக்கூடிய ஒரு பாதையில் பயணித்துக்கொண்டிருந்த போது சில வித்தியாசமான அனுபவங்களை பெற முடிந்தது. அதாவது கதைகளில் கண்ட வர்ணனையை நேரடியாக காணும் பாக்கியம் அன்று கிடைக்கப்பெற்றது . அன்று முழு நாளும் வெவ்வேறு இடங்களுக்கு சென்றிருந்தாலும் , குறிப்பாக இந்த இடத்தின் இயற்கை வனப்பு எங்களை வெகுவாக கவர்ந்தது.
கொள்ளிடக் கரையில் அமைந்துள்ள ஒரு சில மரங்கள் ஐந்து ஆறு பேர் ஒன்றாக நின்று கைகோர்த்து அனைத்தாலும் அனைக்க முடியாதபடி பிரம்மாண்டமாக காட்சியளிக்கின்றது. என்னதான் குரலில் சற்று கரகரப்பு இருந்தாலும், அந்தக் குரல் யாருடையது என்பதை நம் மனதில் பதித்த பின்பு அந்த குரலின் கரகரப்பு தன்மை மறந்து , உருவத்தின் இனிமைதான் நம் மனதில் நிழலாடும். அத்தகைய கரகரப்பு குரலும் வசீகரிக்கும் அழகும் கொண்ட பல மயில்களையும் இந்த இடத்தில் நம்மால் காண முடிந்தது.
இவற்றையெல்லாம் ரசித்துக்கொண்டே முகம் முழுவதும் புன்னகையோடு, ஒரு சிறு பாதையின் வழியாக சென்றால் தென்னை மரங்கள், கத்தரிச் செடிகள் , வாழை மரங்கள் அடர்ந்த ஒரு பகுதியில் சிறிய இடைவெளியில் மிகவும் அழகாக திருச்சடைமுடியுடைய மகாதேவர் திருக்கோயில் முழு கற்றளியாக அமைந்துள்ளது. இக்கோவில் பல்லவர்கள் மற்றும் சோழர்களின் கல்வெட்டுகளை தங்கியுள்ளது.
மகா சிவபக்தனான "தெள்ளாறு எறிந்த மூன்றாம் நந்திவர்மனின்",(825 - 850 ) மனைவி "கண்டன் மாறன் பாவை" அளித்த நிவந்த கல்வெட்டு ஒன்றும் இங்கு காணப்படுகின்றது .
"மதுரை கொண்ட கோப்பரகேசரி" மற்றும் "மதுரையும் ஈழமும் கொண்ட கோப்பரகேசரி" (907 - 955 ) என்னும் பட்டங்களை உடைய "முதலாம் பராந்தக சோழனுடைய" பல்வேறு கல்வெட்டுகள் இங்கு காணப்படுகின்றது. பராந்தகன் தேவியின் பழுவேட்டரையர்களின் மகளுமான அருள்மொழி நங்கை என்பவளின் பரத்தை சேர்ந்த ஒருவர் இந்தக் கோயிலில் திருவிளக்கு ஏற்றுவதற்கு 16 கழஞ்சு பொன் நிவந்தம் அளித்துள்ளார். "திருப்பேர்நகர் பிரம்மதேயத்தின் வடபுறத்துப்
பிடாகையான திருச்சென்னம்பூண்டியிலுள்ள திருக்சடைமுடியுடைய மகாதேவர்" என்று ஒரு சோழர்கால கல்வெட்டு கூறுவதன் மூலம் இந்த ஊர் கோவிலடியைச் சார்ந்த ஒரு சிற்றூராக நாம் கருதலாம்.
திருஞானசம்பந்தரால் தேவாரப் பதிகம் பாடப்பெற்ற இந்த திருக்கோவில்( வைப்புத் தலம் என்ற ஒரு கருத்தும் உண்டு) பல்லவர் காலத்தில் செங்கல் கற்றளியாக இருந்து சோழர்கள் காலத்தில் கருங்கல் கற்றளியாக மாற்றப்பட்டு இருக்கவேண்டுமென்று இங்குள்ள கட்டுமானங்களைக்கண்டு எளிதில் அறியலாம். அதுமட்டுமல்லாமல் மிகச் சிறப்பு வாய்ந்த "குடக்கூத்து", தேவிமாஹாத்மியம்,சிவன் திருவிளையாடல்கள் மற்றும் ராமாயணத்தில் உள்ள பல்வேறு நிகழ்வுகளை அழகிய
குறுஞ்சிற்பமாக சுற்றுச்சுவரின்
உபபீடத்தில் அமைத்துள்ளனர்.
கருவறையில் மஹாதேவர், அதற்கடுத்து நான்கு அழகிய தூண்களையுடைய மண்டபமும் மட்டுமே காணப்படுகின்ற இந்த கோவிலுக்கு நேர் எதிரே நந்தி ஒன்றும் உள்ளது. கோஷ்டத்தில் சிதிலமடைந்த வீணை நாதரும், புன்னகையுடன் கூடிய நான்முகனும் காணப்படுகின்றனர்.
இத்தகைய இயற்கைழகு , வரலாற்றுப் பின்னணி,அறிய குறுஞ்சிற்பங்கள் மற்றும் பக்திமார்கத்திலும் முக்கியத்துவம் பெற்றதுமான இந்த திருக்கோயிலிலிருந்து கிளம்ப மனமில்லாமல் காலத்தின் கட்டாயத்தினால் மீண்டும் பயணத்தைத் தொடர்ந்தோம்......

Popular Posts